Wydanie internetowe 2019
Fotoreportaż o konferencji
O KONFERENCJI W BISKUPICACH RADŁOWSKICH
W dniu 8 czerwca 2019 r. w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej w Biskupicach Radłowskich odbyła się konferencja historyczna pt. STANISŁAW MIERZWA. Zdecydowano, że konferencja rozpocznie się kilka godzin przed Piknikiem Rodzinnym na Ziemi Stanisława Mierzwy, organizowanym corocznie przez tamtejszą społeczność. Pierwotnie konferencja miała się odbyć w drugiej dekadzie stycznia 2019 roku, przed rocznicą urodzin Stanisława Mierzwy, lecz z powodu tragicznych wydarzeń w Gdańsku i ogłoszenia przez Prezydenta RP żałoby narodowej, datę jej przeprowadzenia przesunięto na później.
Szczególnym powodem przypomnienia sylwetki Stanisława Mierzwy i jego dokonań było przyznanie przez Prezydenta Andrzeja Dudę pośmiertnie ORDERU ORŁA BIAŁEGO w DNIU ŚWIĘTA NIEPODLEGŁOŚCI POLSKI 11 listopada 2018 roku.
Organizatorami konferencji byli: Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Wincentego Witosa w Wierzchosławicach, Burmistrz Miasta i Gminy Radłów, Wójt Gminy Wierzchosławice, Szkoła Podstawowa im. Stanisława Mierzwy w Biskupicach, Gminne Centrum Kultury i Czytelnictwa w Radłowie oraz sołtys Biskupic Radłowskich i tamtejsza Ochotnicza Straż Pożarna.
Goście, którzy wcześniej przybyli do Biskupic Radłowskich, mogli obejrzeć niedawno odnowione wnętrza szkoły noszącej imię Stanisława Mierzwy, oprowadzani przez mgr. Krzysztofa Kucharskiego - dyrektora Zespołu Szkolno - Przedszkolnego.
Zgodnie z zaplanowanym przez organizatorów harmonogramem o godz. 9.45 zapalono „znicze pamięci” i złożono wiązanki kwiatów przed tablicą pamiątkową przy Szkole Podstawowej im. St. Mierzwy w Biskupicach Radłowskich oraz przed tablicą przy placu kościelnym, upamiętniającą poległych mieszkańców Biskupic podczas I i II wojny światowej.
Sesja plenarna w świetlicy budynku OSP rozpoczęła się o godz. 10-tej powitaniem uczestników konferencji przez prowadzącego obrady Ryszarda Ochwata, prezesa Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Wincentego Witosa w Wierzchosławicach. Pierwszy, zapowiedziany w zaproszeniach na konferencję referat naukowy pt. Stanisław Mierzwa na mojej historycznej drodze wygłosił dr Mateusza Szpytma, wiceprezes Instytutu Pamięci Narodowej. Po nim, przepraszając za konieczność wcześniejszego opuszczenia Biskupic Radłowskich z uwagi na pilne obowiązki służbowe, swoimi wspomnieniami o spotkaniach ze Stanisławem Mierzwą podzielił się dr med. Andrzej Kosiniak-Kamysz, prezes Zarządu Wojewódzkiego PSL w Krakowie. Drugi referat naukowy Drogą Witosa. Rola Stanisława Mierzwy w utrwaleniu pamięci o W. Witosie wygłosił Janusz Skicki, kierownik Muzeum W. Witosa w Wierzchosławicach.
W części przeznaczonej na dyskusję niespodziewanie i mnie prezes Ochwat poprosił o zabranie głosu, więc i ja mogłem w paru słowach wspomnieć śp. ojca. Podziękowałem organizatorom konferencji za kultywowanie pamięci o ojcu i naprędce przywołałem z pamięci trzy nietypowe spotkania z ojcem; pierwsze, gdy matka w 1947 roku podczas widzenia w więzieniu we Wronkach po raz pierwszy pokazała mnie ojcu i po odwinięciu mnie z pieluch „spostponowałem” go prawdopodobnie z powodu chłodu, drugie - gdy urlopowany z więzienia w 1953 roku odwiedził mnie oraz śp. siostrę Jadwigę u dziadków Ściborowskich w Kościelnikach i podarował nam po dużej torbie landrynek, które chrupaliśmy do rana, do ostatniego cukierka, pierwszy raz jedząc słodycze do syta i trzecie - podczas spotkania się ojca z niewidzianym od 1947 roku prof. Eugeniuszem Ralskim, także sądzonym w tzw. procesie krakowskim (skazany na karę śmierci, którą później zmieniono na łagodniejszą), podczas publicznej obrony mojej rozprawy doktorskiej w 1979 roku.
W dalszej kolejności, wspomnieniami ze spotkań ze Stanisławem Mierzwą podzielili się Jan Gwizdała, dr Jan Hebda, dr inż. Marek Steindel - prawnuk Wincentego Witosa, Antoni Jankosz oraz Kazimierz Sarnecki.
Jan Gwizdała sięgnął pamięcią do swych studenckich lat, gdy podczas sesji organizowanych przez Koło ZMW „Wici” przy Uniwersytecie Jagiellońskim spotykał się z moim ojcem, a na koniec zaapelował o podjęcie działań w celu odzyskania dla ludowców budynku przy ul. Radziwiłłowskiej 23 w Krakowie, noszącego dawniej nazwę Domu Ludowego „Wisła”.
Dr J. Hebda cofnął się myślą do spotkań w naszym mieszkaniu przy ul. Brodowicza w Krakowie, a także opowiedział o zdarzeniu, gdy podczas pogrzebu Stanisława Mierzwy na bieżąco prowadził notatki spisując delegacje ze sztandarami oraz wieńcami i kilku uczestników uroczystości chciało podjąć interwencję, uznając go za nieproszonego gościa.
Dr M. Steindel podkreślił starania Stanisława Mierzwy o scalenie rozporoszonych pamiątek po Wincentym Witosie oraz przybliżył treść rodzinnych narad nt. planów utworzenia muzeum w rodzinnej zagrodzie jego pradziadka.
A. Jankosz w swojej wypowiedzi nawiązał do czasów, kiedy to będąc studentem zetknął się ze mną podczas zajęć na uczelni, a o tym, że jestem synem St. Mierzwy uświadomił sobie dopiero na tym spotkaniu. W dawnych latach, jako młody działacz ZMW „Wici” miał okazję rozmawiać z moim ojcem podczas spotkań ludowców. Podarował mi fotografię, na której widać jak 12.05.1985 r. wraz z Romanem Kucharskim wręcza mojemu ojcu wiązankę z okazji 80-lecia jego urodzin w Domu Ludowym we Wierzchosławicach podczas XII Zgromadzenia Członków Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Wincentego Witosa.
Ostatnim zabierającym głos w dyskusji był Kazimierz Sarnecki (wnuk siostry Stanisława Mierzwy), sołtys Biskupic Radłowskich. Podziękował przybyłym za przypomnienie postaci jego krewnego i zorganizowanie w rodzinnej miejscowości tej uroczystości, oraz za liczne uczestnictwo. Zaprosił uczestników konferencji do udziału w Pikniku Rodzinnym na Ziemi Stanisława Mierzwy oraz zaapelował o poparcie inicjatywy mieszkańców wsi w sprawie pośmiertnego przyznania Stanisławowi Mierzwie honorowego obywatelstwa gminy Radłów.
W konferencji oprócz władz samorządowych Wierzchosławic i Radłowa uczestniczyli także zarząd i członkowie Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Wincentego Witosa, rodzina z Biskupic Radłowskich i Dąbrowy Tarnowskiej, mieszkańcy Biskupic. Najbliższą rodzinę Stanisława Mierzwy reprezentowałem ja wraz z żoną Celiną i synem Tomaszem.
Wojciech Mierzwa
Kraków, w lipcu 2019 roku
W fotorelacji wykorzystałem zdjęcia Iwony Skickiej, Tomasza Mierzwy oraz własne.
