Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Na szlaku Świątyń zapisanych w historii rodziny (1)

Górka Kościelnicka - kościół pw. Wszystkich Świętych

Kronika Parafii w Górce Kościelnickiej została zaprowadzona w 1898 r. przez ks. Ignacego M. Białka. Zawarte są w niej wpisy z dokumentów wcześniejszych, dzięki czemu historię kościoła możemy śledzić od jego powstania jest w niej bowiem świadectwo fundacji kościoła:

„Był on zbudowany z drzewa, ufundowany za staraniem P.T. Barbary z Morzko Morsztynowej w 1646r co wynika z herbu diecezjalnego i z napisu nad bramą kościoła poświęconego przez P.T. Szembeka, sufragana krakowskiego w połowie października w 1698. Potem ten kościół, Gwiazdę Krzyża św. restaurowała od fundamentów Pani P.T. Konstancja z Dębińskich Wodzicka kasztelanowa Sandomierza, a o polichromię i cały jego wystrój starał się P.T. Ks proboszcz Kajetan Kulpiński w 1777r”.

W 1823 r. - hr. Józef Wodzicki ufundował murowaną dzwonnicę i do ołtarzy bocznych obrazy "Maria u św. Józefa" i "Chrystus i Samarytanka". W XIX w. pomiędzy kościołem a budynkiem plebanii postawiona została przeniesiona „balustrada piękna kamienna w stylu XVIIw” (St. T.), która pochodziła z ogrodu pałacu Wodzickich w Kościelnikach.

W 1902 roku obraz Matki Boskiej Cudownej (Anielskiej) został w całości odnowiony i być może wówczas przemalowany (m.in. szaty Matki Boskiej pokryto dekoracją kwiatową - co wykazały prace konserwatorskie przeprowadzone przez R. Bukowskiego i J. Czopa w 1997 r.). W 1902 r. powstał również nowy obraz do przesłaniania wizerunku Marii, "Wszyscy Święci" wzorowany, jak notuje proboszcz, na obrazie Rafaela z Bazyliki Watykańskiej "Disputazione del Santo Sacramento".

Obecnie jeden z ołtarzy bocznych posiada malowane w 1953 r. przez Jadwigę Rymarównę przedstawienie Najświętszego Serca Jezusowego, w drugim zaś przywrócono obraz "Chrystus i Samarytanka". Przywrócono im popielato-fioletową marmoryzację. Wnętrze kościoła pokryte jest w całości wykonaną w 1954 r. również przez J. Rymarównę, polichromią, konserwowaną w 1985 r. przez A. Mitkę.

Kościół podnoszono wielokrotnie ze stanu ruiny, na co wskazują sięgające XVIII w. zapiski parafialne. Po wojnie, od 1952 r. ruszyły prace konserwatorskie zabezpieczające bryłę kościoła, wymieniono również gontowe pokrycie dachu. W 1955 r. zelektryfikowano świątynię, w 1968 r. drewniane sztachety w ogrodzeniu wymieniono na „mocne żeliwne ogrodzenie na silnym podmurowaniu”. W 1970 r. wymieniono część przegnitych desek w ścianach kościoła a gonty na babińcu i kruchcie, na zielono malowaną blachę. W 1975 r. przystąpiono ponownie do poważnego remontu, wymieniono gonty, deski na oszalowaniu kościoła, okna.

W 1980 r. probostwo obejmuje ks. Józef Hojnowski i w tym samym roku notuje w Kronice: „...przeprowadzono szczegółową i bardzo wnikliwą (analizę) ekspertyzę stanu technicznego kościoła parafialnego, w wyniku której stwierdzono, że kościół jest zniszczony bardzo poważnie i nadaje się do rozbiórki. Ze względu jednak, że jest to zabytek, sprawa jego dalszego losu nie została jeszcze rozstrzygnięta”.

W 1983 r. rozpoczęły się kolejne prace przy remoncie zabytkowego kościoła w Górce Kościelnickiej, które kontynuowane były w 1993 r. Wymieniono gonty, okna, przybudówki, oszalowania, założono pod kościołem betonowe ławice.

Ksiądz Józef Hojnowski (obecnie na emeryturze) w okresie swego proboszczowania podniósł z ruiny kościół do obecnego stanu pełnego zadbania.

W pobliżu kościoła znajduje się cmentarz. Wielu mieszkańców okolicznych miejscowości odnawiało swoje groby, budowało grobowce w miejsce mogił, a stare krzyże wyrzucało na śmietnik. Ks. J. Hojnowskiemu żal się robiło tych sponiewieranych krzyży, brał je więc na plebanię, czyścił, a potem wbijał w ziemię wokół kościoła. Tak powstał las krzyży, jest ich około 180.

Elżbieta Dobrzańska

Kraków, dnia 12.04.2012 r.

Galeria zdjęć (fot. E. Bulińska, E. Dobrzańska)

Jak zameldowali życzliwi nam ludzie, p. Elżbieta dokumentuje dzieje zabytkowych budowli sakralnych na obszarze całej Polski Południowej. Podziwiając Jej pasję uprzejmie prosimy o następne opisy i fotografie utrwalające historię miejsc, do których często wracamy w myślach i we wspomnieniach przy okazji różnych uroczystości rodzinnych.

Wojciech Mierzwa

Free business joomla templates