Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

 ZARYS ŻYCIORYSU JADWIGI MIERZWY

napisany przez Wojciecha Mierzwę

 

Jadwiga Mierzwa urodziła się 23 września 1943 r. we wsi Kościelniki k. Krakowa. W tym czasie rodzice, Stanisław i Helena ze Ściborowskich, w obawie przed Niemcami wyprowadzili się z Krakowa na wieś i zamieszkali w domu dziadków Ściborowskich. Ponieważ dom dziadków był za ciasny dla dwóch rodzin, rodzice zbudowali sobie na strychu z desek duży pokój, w którym właśnie urodziła się Jadwiga.

Chrzest Jadwigi odbył się 26 grudnia 1943 r., w drugi dzień Bożego Narodzenia, w kościele parafialnym w Górce. Rodzicami chrzestnymi byli bliscy znajomi rodziców - doc. dr Karol Buczek, pracownik naukowy UJ i Archiwum Czartoryskich oraz koleżanka szkolna matki, mgr Maria Sendorek, geografka, po raz drugi zamężna - Wolna. Na chrzcie oprócz rodziców chrzestnych i najbliższej rodziny z Kościelnik był z Krakowa także lekarz dr Władysław Zapałowicz.

W Kościelnikach przebywała do wiosny 1945 r., kiedy matka jej, Helena, przeniosła się do wsi Mogiła, gdzie znalazła mieszkanie niedaleko od klasztoru i pracę zarobkową w szkole. Rodzina mieszkała tam do sierpnia 1945 r., później znów przeniosła się do Krakowa do kamienicy przy ul. Zaleskiego nr 6, gdzie już pozostała dłużej.

Po ponownym aresztowaniu ojca w 1946 roku materialne warunki życia były bardzo trudne. Matka musiała zapracować na utrzymanie rodziny, a opiekę nad dziećmi jakiś czas sprawowała za opłatą pani Zofia. Starsi bracia chodzili już do szkoły, a młoda Jadwiga opiekowała się mną, najmłodszym z rodzeństwa. Niedługo, gdyż wyjechała do Lipnika koło Markowej, gdzie doktor Kazimierz Stawarski i jego żona Janina oprócz obowiązków utrzymania i wychowania pięciorga swoich własnych dzieci podjęli się kilkuletniego utrzymania i wychowania siostry Jadwigi. Siostra zamieszkała wraz z nimi i otrzymała tam serdeczną opiekę.

Gdy ukończyła 7 lat podjęła naukę w żeńskiej Szkole Podstawowej nr 18 przy ul. Topolowej. W domu uczyła się gry na pianinie pod okiem dochodzącej nauczycielki.

Po ukończeniu szkoły podstawowej wybrała dalszą naukę w X Liceum Ogólnokształcącym. Liceum ukończyła i zdała maturę w maju 1962 r. Następnie podjęła studia dzienne w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie. Studia te przerwała i 1.01.1966 r. podjęła pracę w Biurze Projektów Przemysłu Skórzanego w Krakowie. W tym okresie ponownie podjęła studia w tej samej uczelni - Akademii Ekonomicznej, kontynuując je na studiach zaocznych. Po 10. latach pracy w BPPS zatrudniła się Krakowskim Biurze Projektowo-Badawczym.

Końcówka studiów zbiegła się z opieką nad śmiertelnie chorą jak się okazało matką, Heleną. Od połowy 1976 roku do śmierci matki (2.01.1977 r.) Jadwiga była jej pielęgniarką i opiekunką. Jeszcze przed pogrzebem matki Jadwiga dowiedziała się, że sama jest chora, i że jest to choroba nowotworowa. Mimo prób ratowania życia przegrała walkę z chorobą. Zmarła 7 maja 1977 r. w Szpitalu Onkologicznym przy ul. Garncarskiej w Krakowie. Spoczywa w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Krakowie - Górce Kościelnickiej.

Jadwiga miała wiele zainteresowań; ciekawiła ją turystyka piesza, historia, umiała porozumieć się w kilku językach obcych. Pisała artykuły do czasopism krajoznawczych i turystycznych. Nie wyszła za mąż.

Free business joomla templates