Przed Zjazdem RODZINA 2015 w Wierzchosławicach
RODZINA DZIŚ
Sławomir Mrożek w „Tangu” przedstawia dwa możliwe wzory rozwoju społecznego: pierwszy, tradycyjny, oparty na autorytatywnym przystosowaniu dzieci przez dorosłych do norm życia społecznego i drugi, skrajnie liberalny, łamiący wszelkie zasady. Przedstawia wielopokoleniową rodzinę, która teoretycznie rzecz biorąc, powinna być szczęśliwa, pełna wzajemnej miłości i zapewniająca bezpieczeństwo i spokój. W pewnym jednak momencie ktoś wpada na pomysł zburzenia istniejących relacji i konwenansów i stworzenia zupełnie nowych zasad ustalających stosunki między pokoleniami. Babcia, starsza kobieta, ubiera się jak nastolatka, chodzi w trampkach i kolorowych sukienkach, zachowuje się niestosownie w stosunku do swojego wieku. Jej córka jawnie zdradza swego męża, a jej współmałżonek nie wydaje się być tym dotknięty. Oboje są następcami liberałów, wierzących w postęp i tworzone przezeń wartości - jednak w ich wypadku postęp stał się równoznaczny z ośmieszaniem wszelkich wartości wcześniejszych. Bunt średniego pokolenia jest doprowadzony do granic możliwości, wyzbyli się oni wszelkich zasad i wartości. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest kompletny chaos, jaki zapanował w mieszkaniu głównych bohaterów. Doprowadzenie tego procesu do końca sprawiło, że jedyną siłą, mogącą zapanować nad społeczeństwem jest władza, posługująca się przemocą - taka społeczność staje się miejscem narodzin totalitaryzmu.
Jedynym rozsądnym człowiekiem w całym tym zamieszaniu okazał się być najmłodszy z rodziny, Artur, który patrząc na rozbijanie tradycji stwierdza: „Tu już nie ma w ogóle żadnej tradycji ani żadnego systemu, są tylko fragmenty, proch! Bezwładne przedmioty. Wyście wszystko zniszczyli i niszczycie ciągle, aż zapomnieliście sami, od czego się właściwie zaczęło”.
Spotykamy się w czasie, kiedy atak na Rodzinę, na jej wartości, na jej tradycję, na jej więzi prowadzony jest przez różne siły i podmioty. Usiłuje się doprowadzić do zerwania istniejących relacji i stworzenia zupełnie nowych zasad, które mają doprowadzić do stworzenia „nowego człowieka” „nowego społeczeństwa”. W imię tolerancji i równości; w imię skrajnych poglądów LGTB i skrajnego genderyzmu; w imię poprawności politycznej; w imię relatywistycznie pojętej i definiowanej wolności dezawuuje się instytucję małżeństwa, rodziny, osoby ludzkiej, religii, tradycji, obyczajów. Małżeństwo, rodzina oraz rola rodziców w wychowaniu dzieci mają być zmarginalizowane. Głównym celem tych działań jest destrukcja ładu społecznego.
Jako przykład tych działań powinniśmy wskazać tzw. „Konwencję o przeciwdziałaniu przemocy…” która ogranicza suwerenne kompetencje Polski i innych państw, które przyjęły ją, w sprawach etyki i ochrony rodziny przez nadanie uprawnień kontrolnych pozbawionemu jakiejkolwiek legitymacji demokratycznej komitetowi tzw. ekspertów (GREVIO), który będzie określał, jakie standardy w polityce prawnej, edukacyjnej i wychowawczej ma realizować Polska oraz rozliczać nasz kraj z opieszałości w zmianie wciąż jeszcze obecnego tradycyjnego modelu społeczeństwa.
Spotykamy się, aby dać świadectwo, że Rodzina powinna być i jest ostoją dla każdego z nas; dla Ojczyzny; dla ładu na świecie. To w Rodzinie wszystko się zaczyna, trwa i kształtuje. Rodziny nie można klasyfikować za pomocą pojęć natury ideologicznej, nie możemy mówić o rodzinie postępowej i o rodzinie konserwatywnej. Rodzina jest rodziną, a jej istotne prawdy nie mogą być poddawane pod dyskusję. Ale tylko społeczeństwo gdzie jest silna Rodzina, której korzenie są mocno osadzone w tradycji przekazywanej z pokolenia na pokolenia, uniknie chaosu i zniszczenia. I na zakończenie przypomnę słowa śp. Kardynała Stefana Wyszyńskiego: „Bez rodziny naród zniszczeje, bo w wieku, w którym przestanie się rodzić nowe życie, naród skona i umrze”.
Ryszard Warecki
Kraków, 7.05.2015 r.